Seoul

yoona

informacje ogólne

Seul (kor. 서울, Seoul, Sŏul) – od 1392 roku stolica Korei. Od końca II wojny światowej po podziale Półwyspu Koreańskiego na dwa państwa Seul został stolicą Republiki Koreańskiej (Korei Południowej), a Pjongjang stał się stolicą Koreańskiej Republiki Ludowej (Korei Północnej). Podczas wojny koreańskiej przez krótki czas Seul był zajęty przez komunistycznych okupantów, a stolicę Korei Południowej przeniesiono do innego miasta.

Seul znajduje się w centralno-zachodniej części Półwyspu Koreańskiego. Miasto położone jest niedaleko na południe od strefy zdemilitaryzowanej (DMZ) i leży nad rzeką Han. Seul jest politycznym, społecznym oraz ekonomicznym centrum Korei Południowej.

Seul z gęstością zaludnienia powyżej 15 tys/km2 jest jednym z najbardziej zatłoczonych miast na świecie. Jednocześnie posiada największą na świecie ilość szybkich łącz internetowych oraz punktów dostępowych Wi-Fi. W Seulu jest też zarejestrowane ponad 1 mln pojazdów mechanicznych.

Bliskość Seulu do DMZ stanowi przedmiot wzmożonej uwagi strategów. Według ekspertów CIA armia komunistycznej północy w razie konfliktu jest w stanie w ciągu kilku godzin zniszczyć miasto przy pomocy rakiet ziemia-ziemia. Szacowane straty ludzkie po takim ataku są liczone w setkach tysięcy. Wojska południowokoreańskie i amerykańskie są gotowe do odpowiedzi na taki atak, choć oprócz drobnych incydentów sytuacja wydaje się być opanowana. Rozejm trwa ponieważ Korea Południowa i USA przekazują reżimowi pomoc ekonomiczną podtrzymujące zrujnowaną północnokoreańską gospodarkę. Działania armii komunistycznej są swoistym szantażem mającym na celu podtrzymanie istnienia jej władzy. Konflikt ten przypomina trochę zimną wojnę.

Historia
Pierwsze zapiski historyczne dotyczące Seulu pochodzą z roku 18 p.n.e.. W tym roku władcy księstwa Baekje zbudowali na terenie dzisiejszego Seulu zespół obronny Wiryeseong. Kamienne mury miały wysokość ok. 6 metrów. Rozwój miasta spowodował zniszczenie fortyfikacji z wyjątkiem wzgórz na północnych przedmieściach Seulu. Jednak czas zachował szereg bram miejskich. Między innymi zachowała się Honginjimu (inaczej Dongdaemun). Brama południowa - Sungnyemun (inaczej Namdaemun) spłonęła 11 lutego 2008 roku, prawdopodobnie w wyniku podpalenia. Kiedy w Korei nastał okres Trzech Królestw ich spory były rozstrzygane właśnie w Wiryeseong. W wieku XIV miasto poddano przebudowie z godnie z projektami urbanistycznymi ówczesnych władców. W stolicy powstał kompleks pałacowy dynastii Joseon. Największy z nich czyli Gyeongbukgung poddano na przełomie wieków XX i XXI pracom renowacyjnym.

Podczas walki o władzę na terenie Półwyspu Koreańskiego, ten kto objął panowanie nad rejonem Seulu mógł rządzić całym krajem. Wynikało to z przecinania się w stolicy kilku ważnych szlaków handlowych. W XI wieku władca z dynastii Goryeo zbudował w rejonie Seulu kompleks pałacowy nazywany Południową Stolicą.
Brama miejska w Seulu pod koniec XIX wieku

W latach 57 p.n.e. – 935 (okres królestwa Silla) miasto nosiło nazwę Seul. W 1394, za panowania dynastii Joseon zmieniono nazwę miasta z Hanyang (漢陽) na Hanseong (漢城). Podczas okresu okupacji Korei przez Japonię nazywało się Kyŏngsŏng (w języku japońskim 京城—Keijō). Do nazwy Seul powrócono w 1945. Nazwa ta wywodzi się od archaicznych słów seobeol lub seorabeol, co znaczyło stolica i pierwotnie odnosiło się do Kyŏngju – dawnej stolicy królestwa Silla. Zmiany w języku doprowadziły przez wieki do ugruntowania nazwy Seul. Znakiem hancha oznaczającym stolicę jest 京 (경, gyeong). Czasami ta nazwa pojawia się na rozkładach jazdy czy oznaczeniach dróg jako symbol Seulu (京釜, 경부, Gyeongbu).

Seul został prawie doszczętnie zniszczony podczas wojny koreańskiej. Po wojnie został jednak szybko odbudowany przy pomocy państw zachodnich gł. USA. W 1995 zawaliło się centrum handlowe Sampoong, mieszczące się w dzielnicy Seocho-gu. Pod względem liczby ofiar - 502 zabitych i 973 rannych - jest to największa katastrofa budowlana w historii. W 1988 w Seulu odbyła się olimpiada letnia, a w 2002 część mistrzostw świata w piłce nożnej (reszta miała miejsce w Japonii).

Przeniesienie stolicy
11 sierpnia 2004 roku parlament Korei Południowej uchwalił przeniesienie stolicy do miasta Kongju. Ustawa została zakwestionowana przez Trybunał Konstytucyjny w Seulu w październiku 2004, nie jako sprzeczna z Konstytucją Republiki Korei (jej tekst nie odnosi się do kwestii siedziby stolicy państwa) lecz jako sprzeczna ze zwyczajową normą konstytucyjną. Wedle zamierzeń Seul przestałby być stolicą kraju w 2007 a do 2012 wszystkie urzędy państwowe mają zostać przeniesione do nowego ośrodka władzy. Pretekstem do zmiany miała być chęć rozwoju innych rejonów kraju poza Seulem, bliskie sąsiedztwo linii demarkacyjnej z KRLD oraz przeludnienie miasta. Orzeczenie trybunału ustaliło wykładnię według której zmiana siedziby stolicy państwa wymaga podjecia uchwały zmieniającej konstytucję większością 2/3 członków Zgromadzenia Narodowego oraz poddania jej pod referendum ogólnokrajowe.

Ukształtowanie miasta
Tradycyjnym centrum Seulu jest teren starego miasta dynastii Joseon. To właśnie tam znajduje się większość pałaców, urzędów państwowych, siedzib korporacji, hoteli oraz tradycyjny rynków miejskich. Całość znajduje się w dolinie Cheonggyecheon (청계천). Przepływa przez nią strumień, który dziś na sporej części swojego biegu płynie podziemnym kanałem i wpada do Rzeki Han. Północna część centrum to Góra Bukhan, a południowa to Namsan (ang.: South Mountain). Na południe od centrum leżą dzielnice mieszkalne Yongsan-gu oraz Mapo-gu oraz Rzeka Han.

Na drugim brzegu rzeki znajduje się nowe serce miasta czyli Gangnam-gu. Największym centrum biznesowym w tej dzielnicy jest Centrum Handlu Światowego w Korei (ang.: The World Trade Center of Korea). W tym gmachu odbywają się największe konferencje i wystawy. Największy dom handlowy to Coex Mall, który jest bardzo popularny wśród seulskiej młodzieży. Yeouido to spora wyspa na rzece Han. Znajdują się na niej gmach niższej izby parlamentu (ang.: National Assembly), studia stacji telewizyjnych oraz biurowce. W leżącej na południowym brzegu rzeki Han dzielnicy Songpa-gu znajduje się Stadion Olimpijski (ang.: Olympic Stadium), Park Olimpijski (ang.: Olympic Park), Park Rozrywki Lotte (ang.: Lotte World). Na południe od dzielnicy Gangnam-gu znajdują się dzielnice Góra Namhan (ang.: Namhan Mountain) oraz Góra Gwanak (ang.: Gwanak Mountain).

Jednym z najpopularniejszych w Seulu jest deptak Jongno (droga dzwonów). Jong znaczy dzwon a -no to końcówka oznaczająca zwykle nazwę ulicy. Na deptaku Jongno znajduje się dzwon, który kiedyś obwieszczał otwieranie oraz zamykanie bram miejskich. Dziś zgodnie z ceremonią bije on o godzinie 0:00. Inne najważniejsze ulice to Euljiro (을지로), Sejongno (세종로), Chungmuro (충무로), Yulgongno (율곡로) oraz Toegyero (퇴계로).

Lotniska
W okolicach Seulu są dwa duże porty lotnicze:

* W granicach miasta jest położony port lotniczy Seul-Gimpo (ang.: Gimpo International Airport). Obsługuje on loty krajowe i loty czterech linii lotniczych do portu lotniczego Tokio-Haneda w Japonii.
* W 2001, 53 km od centrum Seulu, oddano do użytku międzynarodowy port lotniczy Seul-Inczhon (ang.: Incheon International Airport) opodal pobliskiego miasta Inch'ŏn. Ten port przyjmuje większość lotów międzynarodowych do Korei Południowej i stanowi jeden z głównych portów przesiadkowych Azji.

Stacja kolei ekspresowej AREX w na lotnisku międzynarodowy w Inczhon

Od 23 marca 2007 oba porty są połączone szybką koleją miejską pierwszym odcinkiem serwisu AREX (37,6 km), w postaci obsługi ekspresowej (28 minut, kosz biletu: 7.000 wonów) i dojazdowej (33 minut, kosz biletu: 2.800 wonów). Docelowo serwis AREX zostanie przedłużony z lotniska Gimpo do stacji Seul (dalsze 20,4 km), jednej z głównych stacji kolejowych Seulu (2010).

Komunikacja miejska
Seul posiada bardzo rozbudowany system dróg oraz komunikacji masowej. Prędkość na drogach w terenie zabudowanym jest ograniczona do 60 km/h.
Taksówki są w Seulu w miarę bezpieczne.
Układ linii autobusowych jest tak skomplikowany, że nie wydaje się jednego rozkładu ich jazdy. Autobusem można dojechać do prawie każdego miejsca w Seulu. Środki komunikacji są dosyć zatłoczone i często nie ma w nich miejsc siedzących. Większość linii ukształtowano tak, aby dowoziły mieszkańców do centrum z odległych dzielnic mieszkalnych. Autobusy dzienne kursują od godziny 2:00 do 23:00, jednak nawet jak ich nie ma można skorzystać z linii nocnych. Autobusem można się też dostać na lotnisko międzynarodowe w Inch'ŏn, co zajmuje około 1,5 godz. Bilet jednorazowy w komunikacji autobusowej kosztuje ok. 800 wonów (3 zł.).
Sieć metra jest bardzo rozległa i składa się z 8 linii. Pozwala na poruszanie się po Seulu, Inch'ŏn oraz prowincji Kyŏnggi. Bardzo ułatwia życie pełne oznaczenie linii po angielsku. Koszt biletu jednorazowego waha się w granicach 800 wonów (3 zł). Metrem można się dostać na lotnisko Gimpo.

Dzielnice
Seul jest podzielony na 25 dzielnic (gu, 구), podzielonych na 15 267 sąsiedztw (dong), a te są z kolei na 112 734 jednostek administracyjnych nazywanych ban. Zastosowano transkrypcję poprawioną.

* Dobong-gu (도봉구; 道峰區)
* Dongdaemun-gu (동대문구; 東大門區)
* Dongjak-gu (동작구; 銅雀區)
* Eunpyeong-gu (은평구; 恩平區)
* Gangbuk-gu (강북구; 江北區)
* Gangdong-gu (강동구; 江東區)
* Gangnam-gu (강남구; 江南區)
* Gangseo-gu (강서구; 江西區)
* Geumcheon-gu (금천구; 衿川區)
* Guro-gu (구로구; 九老區)
* Gwanak-gu (관악구; 冠岳區)
* Gwangjin-gu (광진구; 廣津區)
* Jongno-gu (종로구; 鍾路區)
* Jung-gu (중구; 中區)
* Jungnang-gu (중랑구; 中浪區)
* Mapo-gu (마포구; 麻浦區)
* Nowon-gu (노원구; 蘆原區)
* Seocho-gu (서초구; 瑞草區)
* Seodaemun-gu (서대문구; 西大門區)
* Seongbuk-gu (성북구; 城北區)
* Seongdong-gu (성동구; 城東區)
* Songpa-gu (송파구; 松坡區)
* Yangcheon-gu (양천구; 陽川區)
* Yeongdeungpo-gu (영등포구; 永登浦區)
* Yongsan-gu (용산구; 龍山區)

Co warto zobaczyć?
Pięć największych pałaców dynastii Joseon:

* Changdeokgung (창덕궁; 昌德宮)
* Changgyeonggung (창경궁; 昌慶宮)
* Deoksugung (덕수궁; 德壽宮)
* Gyeongbokgung (경복궁; 景福宮)
* Gyeonghuigung (경희궁; 慶熙宮)

Inny znany pałac to Unhyeongung (운현궁; 雲峴宮).

Świątynie i sanktuaria:

* Jongmyo (종묘; 宗廟)
* Dongmyo (동묘; 東廟) dłuższa nazwa Donggwan-wangmyo (동관왕묘; 東關王廟)
* Munmyo (문묘; 文廟)
* Jogyesa (조계사; 曹溪寺)

Mury obronne (1392–1446) z bramami.

Muzea i galerie:

* Narodowe Muzeum Folkloru (국립민속박물관; 國立民俗博物館) (ang. National Folk Museum)
* Muzeum Sztuk Pięknych (서울시립미술관; 首爾市立美術館) (ang. Seoul Museum of Art)
* Pomnik ofiar wojny (전쟁기념관; 戰爭紀念館) (ang. War Memorial).

Atrakcje poza miastem:

* Pomnik Samjeondo (ang. Samjeondo Monument),
* Namhansanseong,
* Bukhansanseong,
* Park Namsan (ang. Namsan Park).